W produkcji

Miło nam zaprezentować Państwu zapowiedź naszego najnowszego pt. „Antoni Patek – patriota i zegarmistrz”.

Niezwykle miło nam poinformować ,że rozpoczęliśmy zdjęcia do kolejnego filmu pt. „Antoni patek -patriota i zegarmistrz”.

Podstawowym celem powstania filmu jest przedstawienie sylwetki Antoniego Patka, który w sposób szczególny, na trwałe zapisał się w historii świata, tworząc jedną z najbardziej rozpoznawalnych, ekskluzywnych i pożądanych marek zegarków na naszym globie. Antoni Patek był twórcą zegarków, które nie tylko odmierzały czas, ale były na wskroś wyjątkowymi, dziełami sztuki, których posiadaczami byli i są do dziś najbardziej wpływowi i rozpoznawalni ludzie na ziemi. Co niezwykle fascynujące i ważne, to z fabryki Patka wyszedł zegarek na rękę łączący technologię i modę, wykonany dla węgierskiej księżnej Kocewicz, który zapoczątkował nową kategorię – biżuterie funkcjonalną. To od tego zegarka rozpoczyna się era damskich zegarków na rękę.   Niewiele jednak osób wie, że Antoni Norbert Patek był Polakiem. To też trudno się dziwić, że nie zapisał się trwale w literaturze, świadomości i pamięci, i to nie tylko naszych rodaków. Możemy przyjąć, może trochę na wyrost, że Patek w jakiejś części populacji, jest kojarzony z zegarkami. Jednak już to, że był patriotą, uczestnikiem Powstania Listopadowego, odznaczonym krzyżem Virtuti Militari, niezwykłym społecznikiem, wspierającym swoich rodaków na obczyźnie, to wiedzą nieliczni. Wśród nich należy wymienić pracowników nauki, pasjonatów zegarmistrzostwa, oraz jak należy przypuszczać, posiadaczy sygnowanych jego nazwiskiem arcydzieł zegarmistrzostwa, jakimi bez wątpienia są do dziś zegarki – marki Patek Philippe. To tacy ludzie jak Antoni Patek, przez całe swoje życie wspierali marzenia i zabiegali o odzyskanie niepodległości przez Polskę. Patek przez całe życie na obczyźnie niezwykle aktywnie wspierał tych, którzy trafili na Szwajcarską ziemię, chroniąc się tam przed prześladowaniami zaborców. Samo nazwisko Antoniego Patka aktywnie kształtowało obraz nieistniejącej Polski w Europie i świecie. Zdobił swoje zegarki motywami patriotycznymi i narodowo– religijnymi, jak chociażby wizerunkami polskich bojowników o wolność i niepodległość, podobiznami Tadeusza Kościuszki czy księcia Józefa Poniatowskiego. Umiejętność tę Antoni Patek opanował do perfekcji, co potwierdza jeden z jego licznych talentów, jakim było malarstwo. Wraz z największymi artystami: Adamem Mickiewiczem, Juliuszem Słowackim kultywowali kulturę ojczystego kraju, nieustannie próbowali tworzyć fundamenty jego odbudowy. Patek od najmłodszych lat był człowiekiem o nietuzinkowym talencie, także technicznym, popartym nieprawdopodobną energią i determinacją. Życiorys Antoniego Patka obfitujący w kontakty i znajomości z najważniejszymi przedstawicielami swojej epoki, w końcu produkowane w jego fabryce zegarki nosiły koronowane głowy z angielską Królową Wiktorią, duńską królową Luizą, królem Wiktorem Emanuelem III, Carem Mikołajem II i papieżem Piusem IX na czele. Działania mające na celu propagowanie kultury polskiej, działalność patriotyczna i społeczna, a przede wszystkim wkład w rozwój zegarmistrzostwa na najwyższym światowym poziomie, technologicznym i artystycznym – jest doskonałym materiałem na film traktujący nie tylko o wyjątkowym człowieku, który odniósł ogromny sukces, trwale zapisując się na kartach historii ludzkości, ale również o niezwykłych, jakże trudnych dla naszego kraju czasach, w jakich żył. Dzięki listom, które wymieniał ze swoimi przyjaciółmi i znajomymi, odnalezionym w Bibliotece Narodowej w Warszawie, papierom Dozoru Polskiego w Genewie i innym dokumentom zgromadzonym w licznych archiwach, zbudujemy niezwykły obraz człowieka i epoki, w której żył i tworzył. W tym przybliżymy zapełnienie nieznany w kinematografii element „Wielkiej Emigracji” związany z Ziemią Szwajcarską. Jest to pierwsza, tak zaplanowana, monumentalna produkcja, przybliżająca postaci Antoniego Patka w polskiej kinematografii. Film jest idealnym narzędziem, do promocji historii Polski i przywróceniu pamięci o jednym z nielicznych Polaków, którzy odnieśli światowy sukces.

Premiera filmu Berło  z brązu –
– symbol zmiany cywilizacyjnej na UAM w Poznaniu

Prapremiera filmu „Berło z brązu – symbol zmiany cywilizacyjnej” w Toruniu TVP Bydgoszcz

Nagroda dla filmu Rondele 

Film „Rondele – wielka zagadka sprzed 7000 lat” zwyciężył w kategorii Najważniejsza Premiera 2022 roku w plebiscycie magazynu „Archeologia Żywa”.

Oficjalny plakat filmu

Powstaje film :”Henryk Opieński – zapomniany artysta”

Podstawowym celem powstania filmu jest przedstawienie sylwetki człowieka, który na trwałe zapisał się w polskiej kulturze, chociaż niedane mu było zapisać się w naszej świadomości i pamięci. Henryk Opieński był kompozytorem, dyrygentem, skrzypkiem, doktorem filozofii, krytykiem i pisarzem muzycznym, pedagogiem oraz społecznikiem. Człowiekiem o nietuzinkowym talencie popartym nieprawdopodobną energią i determinacją.

Biskupin w oku kamery! Dokument opowie o „rondelach”

Światła, kamery i akcja. Biskupin na nowo stał się planem zdjęciowym dla aktorów, którzy przeniosą widzów 7 tysięcy lat wstecz. W osadzie archeologicznej kręcone są zdjęcia do nowego dokumentu w reżyserii Krzysztofa Paluszyńskiego opowiadającego o rondelach – konstrukcjach z epoki kamienia. Efekty będzie można oglądać na antenie Telewizji Polskiej.

Film o Biskupinie

Jest nie tylko rezerwatem archeologicznym, ale i świetnie odgrywa role filmowe. Na terenie muzeum w Biskupinie trwają zdjęcia do dokumentu, który ma przybliżyć między innymi życie rolników sprzed wieków.

Wielka zagadka sprzed tysięcy lat w naszym regionie [WIDEO]

Rekonstrukcja części wielkiej budowli sprzed 7 tys. lat na potrzeby filmu

Fragment monumentalnej budowli sprzed 7 tys. lat o średnicy 110 m, składającej się z czterech dookolnych rowów i palisad, zrekonstruowano niedaleko miejsca odkrycia w Nowym Objezierzu (Zachodniopomorskie) na potrzeby filmu dokumentalnego. Jego premierę zaplanowano na późną jesień lub zimę.

Na planie filmu „Rondele – wielka zagadka sprzed 7000 lat”

„Rondele – wielka zagadka sprzed 7000 lat” – o filmie

Nowe Objezierze: Tajemnicza konsrtukcja wyrosła na środku pola [ZDJĘCIA]

W Nowym Objezierzu nakręcono fabularyzowane sceny filmu „Rondele – wielka zagadka sprzed 7000 lat”

Film składa się z fabularyzowanych scen (między innymi spektakularnej budowy rondela), wypowiedzi archeologów, niezwykle istotnej warstwy wizualnej filmu – animacji 3D, prezentacji filmowej odnalezionych artefaktów z omawianej epoki, dokumentacji prac archeologicznych dotyczących badania rondeli, ze szczególnym uwzględnieniem rondela w Nowym Objezierzu w gminie Moryń.https://moryn.pl/art,2474,w-nowym-objezierzu-nakrecono-fabularyzowane-sceny-filmu-rondele-wielka-zagadka-sprzed-7000-lat

Rondele – wielka zagadka sprzed 7000 lat

Rondele – zagadkowe budowle sprzed 7 tys. lat

Ten fabularyzowany dokument to swego rodzaju opowieść – wędrówka po ziemiach naszego kraju i Europy przed bez mała 7000 laty, co bezpośrednio przekłada się na jego wysoki walor poznawczy i edukacyjny. Dzięki plenerom, scenografii, rekonstruktorom, animacji 3D, precyzyjnie zaplanowanym kadrom, zobaczymy świat, który już dawno przestał istnieć. 

Punktem wyjścia do filmu są stosunkowo słabo rozpoznane i zbadane rondele, które są najstarszymi, sięgającymi 7000 lat wstecz, przykładami monumentalnej architektury w Europie. Budowano je m.in. na Węgrzech, w Czechach, Austrii, Niemczech i, co najważniejsze, na terenie dzisiejszych ziem polskich. W sumie w Europie odkryto ich ponad 180. W 2014 roku w Polsce rozpoznane były tylko trzy tego typu konstrukcje, teraz jest już ich osiem. Rondele to budowle o konstrukcji drewniano-ziemnej o średnicy dochodzącej do stu kilkudziesięciu metrów, kolistego kształtu – na planie okręgu, wznoszone przy użyciu prostych narzędzi przez społeczność najstarszych rolników, którzy przybyli na ziemie obecnej Polski z terenów naddunajskich. Ich budowę rozpoczęto około 4900 lat przed naszą erą. Po około 200-300 latach funkcjonowania zniknęły. Struktura obiektu składała się z wielokrotnego sytemu koncentrycznych rowów- fos dochodzących niekiedy do 10 metrów szerokości i 6 metrów głębokości, zwężających się ku dołowi – rowy miały przekrój w kształcie litery V lub Y. Rowy otaczały palisadę, zwykle potrójną, o kilku, najczęściej czterech wejściach. Wysokość palisady sięgała około 3 metrów. 

W opinii profesora Lecha Czerniaka rondele były na obszarze Europy Środkowej nową instytucją społeczną, której wynalazek odegrał kluczową rolę w uformowaniu się nowego ładu społecznego po upadku kultury pierwszych rolników w początkach V tysiąclecia p.n.e.  Podobne czy też zbliżone, co do swej funkcji budowle wielokrotnie obserwujemy w późniejszych czasach.  Najbardziej spektakularnym i znanym, ale młodszym o ponad 1500 lat przykładem jest Stonehenge.Obiekty te na terenie Polski zostały rozpoznane m.in. pod Oławą w Drzemlikowicach, Bodzowie, Rąpicach, Nowym Objezierzu, w Wenecji koło Biskupina, pod Łysomicami (dwa) w woj. kujawsko-pomorskim.

Ludzie, którzy budowali te monumentalne budowle to potomkowie rolników, którzy pojawili się w północnej części środkowej Europy, w tym w Polsce około 5450 lat p.n.e. Ich sposób, życia obyczaje i gospodarka oparte były na wzorcach przyniesionych z obszaru Anatolii i Bałkanów. Pewne jest to, że pierwsi rolnicy na naszych ziemiach zaczęli prowadzić osiadły tryb życia. Mieszkali w charakterystycznych „długich domach” (określanych tak ze względu na rozmiary sięgające do 50 metrów długości) o powierzchni 200-300 metrów kwadratowych. Domy takie zamieszkiwało kilka rodzin. Ludzie ci uprawiali ziemię spulchniając ją za pomocą motyk (radła jeszcze nie znano), dlatego zaliczani są do ludów kopieniaczych. Hodowali zwierzęta, głownie bydło, owce i kozy. Byli także niekiedy myśliwymi – polowali na jelenie, sarny i tury. Przyjmuje się, że polowania te miały także charakter ceremonialny. Byli zbieraczami, a także rzemieślnikami, którzy potrafili wypalać i zdobić naczynia z gliny. Posiadali złożony system wierzeń. Ta rozproszona społeczność pierwszych rolników ściśle ze sobą współpracowała, inaczej nie byłoby szans na powstanie tak monumentalnych budowli, które na tle swojej epoki były tym, czym murowane ceglane kościoły na tle średniowiecznej drewnianej zabudowy. Rondele były silnym wyróżnikiem na tle otaczającego krajobrazu i zarazem swoistym pomnikiem świata duchowo-religijnego odwołującego się do sił kosmosu: słońca, księżyca i gwiazd. Archeolodzy tym obiektom przypisują też znaczenie centralnych miejsc życia społecznego i centrów ceremonialnych, gdzie odbywały się obrzędy i rytuały starożytnych ludzi zamieszkujących ziemie dzisiejszej Europy. Najprawdopodobniej obiekty te stanowiły też pomocne narzędzie do zrozumienia natury i zmieniających się pór roku. Powszechne są też teorie mówiące o funkcjach związanych z obserwacjami astronomicznymi.

W filmie spróbujemy przybliżyć całą najnowszą wiedzę w tym zakresie w celu zaprezentowania nam wszystkim historii prastarych mieszkańców obszaru dzisiejszej Polski.

Partnerzy:

Patronat Prasowy

Henryk Opieński – zapomniany artysta

Podstawowym celem powstania filmu jest przedstawienie sylwetki człowieka, który na trwałe zapisał się w polskiej kulturze, chociaż niedane mu było zapisać się w naszej świadomości i pamięci. Henryk Opieński był kompozytorem, dyrygentem, skrzypkiem, doktorem filozofii, krytykiem i pisarzem muzycznym, pedagogiem oraz społecznikiem. Człowiekiem o nietuzinkowym talencie popartym nieprawdopodobną energią i determinacją. Dzisiaj o tym przyjacielu Wyspiańskiego, Rydla, Mehoffera i Paderewskiego, który po odzyskaniu przez Polskę niepodległości namówił go do powrotu do kraju, pamiętają jedynie tak naprawdę pracownicy nauki. A przecież to tacy ludzie jak Henryk Opieński przez całe swoje życie aktywnie kształtowali obraz Polski w Europie, a po odzyskaniu przez nasz kraj niepodległości wraz z największymi artystami tworzyli jego fundamenty i kulturę. Życiorys Opieńskiego obfitujący w znajomości z największymi przedstawicielami swojej epoki, działania mające na celu propagowanie kultury polskiej, działalność pisarska, a przede wszystkim wkład w muzykę, jako kompozytora, ale i nauczyciela – jest doskonałym materiałem na film traktujący nie tylko o wyjątkowym człowieku, ale również o niezwykłych czasach, w jakich żył. Dzięki listom, które wymieniał ze swoją narzeczoną, a później żoną Anną Krzymuską, które stanowią najlepszy opis okresu Młodej Polski, zbudujemy niezwykły obraz epoki, w której żył i tworzył. Dzięki związkom z ziemiańską rodziną żony przywołamy też sposób życia i kształcenia ówczesnych elit i ich dzieci. Film ten to też przyczynek do przypomnienia wielkiego mentora, nauczyciela i przyjaciela Henryka Opieńskiego – Ignacego Paderewskiego.
Konstrukcja filmu:
Podstawę filmu stanowić będą archiwalne i fabularyzowane zdjęcia, ilustrujące ścieżkę zawodową i artystyczną Henryka Opieńskiego. W tej roli wystąpi zawodowy muzyk, który wcieli się w postać kompozytora ( w filmie bierze udział dwóch aktorów, okres młodości i wiek dojrzały).
Fabularyzowane role w filmie to te z udziałem aktorów wcielających się w postaci: Henryka Opieńskiego i Anny Krzymuskiej, Stanisław Wyspiańskiego, Józefa Mehoffera, Stanisława Estreichera , Marii Krzymuskiej , Marii Krzymuskiej (Teresity), Julii Krzymuskiej. Władysława Żeleńskiego.
Dla zilustrowania filmu planowane jest nagranie koncertu zespołu Motet et Madrigal, działającego przy Akademii Muzycznej w Poznaniu. Jego działalność jest kontynuacją działalności zespołu założonego przez Opieńskiego, którą to kontynuację zainicjował Stefan Stuligrosz.
W filmie wykorzystany zostanie bogaty materiał fotograficzny i faktograficzny dotyczący życia i twórczości artysty. Film obiera sobie za cel zaprezentowanie sylwetki nieprzeciętnego artysty, wybijającej się na tle swojej epoki, odważnego i zdeterminowanego w swoich postanowieniach i działaniach, wiernego ideałom i raz obranej drodze kariery artystycznej. Całość dopełniona będzie ujęciami Krakowa, Warszawy, Poznania, Kalisza, okolic Budzisławia Kościelnego, Wilczyna oraz Szwajcarii – Fryburga, Lozanny, Morges.
Film „Henryk Opieński – zapomniany artysta ” powstaje dzięki wsparciu finansowemu: Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

Obsada: ( główne postaci )

Wiktor Mieczykowski – młody Henryk Opieński,
Marek Klupś – dojrzały Henryk Opieński,
Katarzyna Kochaniecka – Anna Krzymuska
Katarzyna Nowak –Podemska – Maria Krzymuska
Zofia Kobiela – Maria Krzymuska – Theresita
Joanna Sobocińska – Julia Krzymuska
Jakub Brudziński – Stanisław Wyspiański

Scenariusz: Krzysztof Paluszyński.

Konsultacja historyczna: Prof. Marcin Gmys , dr Joanna Rusinek –Cywińska

Reżyseria: Krzysztof Paluszyński.

Zdjęcia: Rafał Jerzak

Kierownik produkcji: Barbara Ławska.

Muzyka: Marcin Sady.

Montaż: Szymon Iwanicki

Charakteryzacja: Alina Magnus-Burkiciak.

Produkcja filmu: PFS PalFilmStudio Sp. z o.o. w Warszawie